Misjar z Arabii Saudyjskiej.

Małżeństwa kontraktowe, bo o nich mowa, stały się bardzo popularne przede wszystkim wśród młodzieży mieszkającej w Arabii Saudyjskiej, gdzie nie jest dozwolone nawet spotykanie się sam na sam przed planowanym ślubem, o życiu seksualnym nie wspominając. Młodzi znaleźli na to sposób - małżeństwa czasowe, które są określone kontraktem. 

Taki związek zwany jest misjar.  Małżonkowie mieszkają oddzielnie, ale mogą widywać się bez ograniczeń i uprawiać seks. Na taką formę wspólnego życia coraz częściej decydują się mężczyźni, ponieważ pozwala im to  uniknąć wielkich kosztów, jakie wiążą się z tradycyjnym ślubem. Co więcej, będąc w małżeństwie kontraktowym, nie mają  obowiązku utrzymywać żony i łożyć na ewentualne dzieci.

Misjar  jest podpisywany na określony czas - może być to tydzień, miesiąc, czy też 10 lat. Kiedy kontrakt się kończy można go przedłużyć, lub nie.

Często dzieje się tak, że bogaci mężczyźni podpisują misjar na okres wakacji i spędzają je wtedy w towarzystwie atrakcyjnej dla nich kobiety ( tradycyjna prostytucja jest zakazana).Wzamian za towarzystwo kobieta oraz jej rodzina są obdarowywani prezentami.

Misjar wiąże się też ze sporym ryzykiem dla kobiety, ponieważ to mężczyzna zabiera ze sobą podpisany kontrakt. Jeśli nie jest uczciwy, to wrazie ciąży, może wyprzec się dziecka i kontraktowego związku. Kobieta pozostaje bez  praw do jakichkolwiek roszczeń.

Pozorna wolność irackich kobiet.

Dyktator Saddam Husajn nie należał do obrońców wolności kobiet, jednakże od czasu kiedy został obalony, muszą one stawić czoło eskalacji przemocy i przeogromnej nędzy.

Irackie kobiety jakoś zniosły trudy trzech ostatnich dekad reżimu partii Bass, mimo że większość praw podstawowych, które były przyznawane kobietom przez odpowiednie kodeksy była łamana. Mam tu na myśli prawo do edukacji, rozwodu przed sądem cywilnym, czy też opieki nad dziećmi.

Jednakże, od początku wojny, która miała przynieść Irakijczykom wolność i wyzwolenie, nastąpił wzrost przemocy wobec kobiet i pogwałcenia ich praw. Organizacja Wolności Kobiet w Iraku nieoficjalnie zbadała sytuację w Bagdadzie - ponad 400 kobiet zostało zgwałconych między kwietniem a sierpniem 2003 roku. ( do tej pory liczba takich przestępstw diametralnie wzrosła, jednakże nikt nie zna dokładnych danych).

Od początku okupacji dziewczęta i kobiety stały się tanim " towarem wymiennym". Organizacja Kobiet w Iraku odnotowała przypadki sprzedaży do krajów sąsiadujacych z Irakiem dziewcząt-dziewic za 200 dolarów, nie dziewic za 100 dolarów.

Popularne stały się również tak zwane małżeństwa rozrywkowe. Bogaci mężczyźni czasowo poślubiają kobiety ( często na kilka godzin). W zamian za pieniądze mogą z nimi uprawiać seks. Stało się tak ze względu na islamskie podejście do prostytucji ( w Iraku publikowane są nawet klątwy przeciw prostytutkom).

Iracka rada rządząca nie daje najmniejszej nadziei irackim kobietom, gdyż w jej skład wchodzą niektórzy przywódcy plemienni i religijni, którzy są znani z powszechnego łamania praw kobiet. Na przykład nacjonalistyczne partie kurdyjskie, które od 13 lat rządzą w północnym Iraku próbowały zlikwodować postępowe organizacje kobiece, zaatakowały azyl dla kobiet i biuro niezależnej organizacji kobiecej, dlatego że ratowano tam życie Kurdyjek, które próbowały schronić się tam przed morderstwami w obronie honoru i innymi przejawami przemocy rodzinnej.

Brak przestrzegania podstawowych praw kobiet w Iraku i wzrost potęgi islamu politycznego to rezultat 3 wojen i ciągłej okupacji. Jedynym sposobem na wyjście z chaosu to oddanie władzy świeckiemu narodowi Irackiemu. ( Jedynie zastanawiam się, czy w ogóle istnieje świecki naród Iraku).

Tekst na podstawie artykułu autorstwa Houzan Mahmoud, z 10 marca 2004 roku. www.guardian.co.uk